رمزفردا سایت خبری رمزفردا
شش تشکل صنفی سینمایی در متن بیانیه‌ای مشترک نسبت به سانسور‌های اخیر در شبکه نمایش خانگی اعتراض کردند.
به گزارش رمز فردا ؛در متن این بیانیه آمده است: “در روزگاری که شیوع ویروس کرونا، کلیه مراکز هنری و تفریحی، بخصوص سالن‌های سینما، تئاتر و موسیقی را به تعطیلی کشانده، جامعه سینمائی ایران، به تنها راه ارتباطش با مخاطب، از طریق شبکه‌هایی در فضای مجازی، پناه برده و دل خوش کرده است. ولی متاسفانه ظاهرا این تنها مفرّ و مجال فعالیت هم، بر گروهی که به بیماری مزمن تنگ نظری و ممیزی‌های سلیقه‌ای مبتلا هستند و عمدتا در سازمان صدا وسیما به فعالیت خود ادامه داده و می‌دهند خوش نیامده و در پی آن هستند تا با تفکرات و سلایق فرسوده و مدیریت‌های شکست خورده شان، خانواده سینمای ایران را که اکنون نیز در لبه پرتگاهی نگران کننده ایستاده، بسوی سقوطی مهلک برانند.
چنین مدیریتی که در این سالها، به طرزِ عبرت ناپذیری، به مدد حمایت‌های همه جانبه، با تمام توانش از یکسو در فراری دادن مخاطبانش بسوی شبکه‌های فرصت شناس خارجی تلاش کرده و از سویی دیگر به کاهش انگیزه در اصحاب هنر و فرهنگ برای کار خلاقانه کوشیده، چگونه می‌خواهد کلیه محصولات هنری و فرهنگی کشور را-آنهم با سرمایه بخش خصوصی- به مسیری هدایت کند که خود نیز می‌داند به بن بستی فرارناپذیر خواهد رسید؟
سرمایه گذاران بخش خصوصی در عرصه‌ی نوپای نمایش خانگی و پلتفرم‌ها، نیک می‌دانند که هرگز با الگو‌ها و ممیزی‌های ناکارا، کهنه و تکراری رسانه‌ای شکست خورده، مانند صداوسیما، نمی‌توان فضای اختیاری مخاطب را برای تماشای اثری، مدیریت کرد و در نتیجه به کناره گیری تدریجی از این عرصه روی خواهند آورد؛ که البته این همان نتیجه مطلوب رسانه انحصارطلب مذکور خواهد بود که برایش اصلا مهم نیست میان مخاطبان جوان کنونی و آتی کشور، با جریان تولید آثار وطنی، گسستی عمیق‌تر از آنچه ایجاد کرده، پدید آید.
سینمای ایران که بخشی از هویت و فرهنگ فاخر امروز ایران است، و سالها زیر تیغ سانسور‌های سلیقه ایی کمر خم کرده نمی‌خواهد و نمی‌تواند یک دوره فرسایشی دیگر، متحمل زیان‌های روحی و مالی ممیزی‌های بی منطق و بی حد ومرز صداوسیما و تکرار تجربه‌های شکست خورده چنین سازمانی شود؛ و این هشداری است که سزاست مسئولان آتی کشور در دولت و سازمان مذکور بدان بی اعتنایی نکنند.
ما صنوف مولف سینمایی، معتقدیم که هر نهاد نظارتی اگر قواعد شفاف، مکتوب و اعلام شده‌ای نداشته باشد و صرفا براساس نسبت سازندگان اثر با خود، یا فرمول‌های نخ نما و بیگانه با واقعیت‌های جاری در جامعه، تیغ ممیزی به دست گیرد، فقط می‌تواند تولید کنندگان آثار را دچار سردرگمی و انفعال کند؛ انفعالی که در پی آن صد‌ها انگیزه و اراده برای تولید و هزاران فرصت برای فعالیتِ هنرمندان آسیب خواهد دید.
دخالت روزافزون نهاد‌های نظارتی رسمی یا خودخوانده، در فضای فعالیت‌های دیداری-شنیداری، جز آنکه این عرصه را در خطر تهاجمی خشن قرار دهد و این خشونت را علنی کند، حاصل دیگری برای هیچ مدیریتی نخواهد داشت.
در انتها از مدیران فرهنگی بالا دستی در حاکمیت توقع داریم تا با نگاهی مشفقانه، واقع بینانه وآینده نگرانه به فضای کارِ هزاران نفر از اهالی فرهنگ و هنر که با روح و جان و مال شان در حال مقاومت و فعالیت هستند، توجهی جدی کرده و این حیطه را از فرماندهی‌های پادگانی و انسدادی نجات دهند.
شبکه نمایش خانگی اگر با آزادی و فراغ فکر بیشتری تولید کند، بی تردید موجبات رضایت مخاطبان ایرانیِ گریزان از تولیدات صدا و سیما را ایجاد خواهد کرد و طبیعی است که هر مدیریت فرهنگی، ارزش رضایت مندی جامعه را در محاسبات خود، از قلم نیاندازد.
انجمن صنفی کارگردانان سینما (کانون کارگردانان)
انجمن تهیه کننده- کارگردانان سینما
انجمن کارفرمائی تهیه کنندگان (اکت)
انجمن صنفی فیلمنامه نویسان سینما
انجمن صنفی طراحان فیلم سینمای ایران
انجمن صنفی صدابرداران و صداگذاران سینما»
منبع :اقتصاد ۲۴
