حدود یک هفته پیش ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که نشان می‌داد پل بوستان آفرینش در شهر بجنورد با دیواری بلند به دو بخش زنانه و مردانه تقسیم شده است. شهردار بجنورد و یکی از اعضای شورای شهر آن در توضیح این اقدام گفته‌اند که اساسا این پارک تبدیل به پارک بانوان شده و دیواری که در آن کشیده شده در راستای ایجاد حصار برای عملی کردن بوستان بانوان بوده است.

پس از انتشار این خبر، اخباری از تفکیک جنسیتی پارک‌ها در تهران نیز به گوش رسید. اخباری که حجت‌الاسلام سید محمد آقامیری عضو شورای شهر تهران آن‌ها را شایعه خواند و گفت که قرار است در ۳۵۲ بوستان و در قسمت کوچکی فضای مناسبی برای مادران و کودکان در نظر گرفته شود تا مادران با حجاب راحت‌تر به بازی با کودکان خود بپردازند.

این عضو شورای شهر تهران هم‌چنین با بیان این‌که تهران بیش از ۲ هزار و ۲۰۰ پارک در ۲۲ منطقه دارد که تنها در ۳۵۲ پارک و در گوشه‌ای از آن فضای مادر و کودک ایجاد خواهد شد از پیش‌بینی لوازم بازی کودک در فضاهای مختص بانوان و در نظر گرفتن نگهبان برای این مکان‌ها شد.

ناصر امانی عضو دیگر شورای شهر تهران نیز زنانه شدن بخشی از پارک‌ها را طرح علی‌رضا زاکانی شهردار تهران عنوان کرد و گفت نظر وی این است که در هر محله‌ای از شهر تهران، بخشی از فضای یکی از پارک‌ها را به شکلی تغییر کاربری دهند که نیاز مادران و کودکانی که به پارک می‌آیند برآورده شود.

در همین رابطه، فریده غیرت وکیل دادگستری و فعال حقوق زنان گفت:‌ ایجاد هرگونه امکانات رفاهی در هر زمینه‌ای مفید است و باید از آن استقبال شود. اگر جداسازی زنان در پارک‌ها با ایجاد امکانات بیشتر برای زنان و کودکانشان همراه باشد باید آن را عادی و حتی خوب تلقی کنیم اما اگر این جداسازی زمینه‌ای برای ایجاد محدودیت است نمی‌توان از آن استقبال کرد. با کمال تاسف، در سال‌های اخیر نوعی ایجاد ممانعت و محدودیت در اقدامات انجام شده دیده‌ایم یعنی قصد داشتند ایجاد محدودیت را نوعی جداسازی تلقی کنند که باید گفت اگر اقدام اخیر شهرداری‌ها برای اختصاص دادن فضایی مختص بانوان نیز از این جنس اقدامات باشد پذیرفتنی نیست ولی اگر تخصیص این فضاها امکانات بیشتر برای مادران و به طور کلی بانوان را به دنبال داشته باشد اشکالی ندارد و باید آن را پذیرفت. به طور کلی نگاه منفی به ارتباط زن و مرد درست نیست و ارتباط زنان و مردان را باید در جهت و بسترهای مناسب ایجاد کرد و دلیلی ندارد که ما محدودیتی در ارتباط زن و مرد ایجاد کنیم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا جداسازی زنان و مردان می‌تواند باعث افزایش امنیت برای زنان شود؟ نیز گفت: تحقق این امر بستگی به نیت و قصد طراحان این برنامه دارد. ممکن است اجرای این طرح باعث ایجاد محدودیت‌های پیاپی شود که در این صورت درست نیست. کسانی که پیشنهاددهنده و اجراکننده چنین طرحی هستند باید جوانب مختلف آن را بسنجند و ببینند آیا این طرح امنیت برای زنان را به دنبال دارد یا نه. جداسازی زنان و مردان همان‌طور که ما قبلا نیز دیده‌ایم آن‌چنان نمی‌تواند باعث ایجاد امنیت شود. زن و مرد دو مخلوق خدا هستند که تکالیف و وظایف مختص به خودشان را دارند و دلیلی ندارد که ما از روابط این دو جنس انقدر واهمه داشته باشیم. خشونتی هم اگر اتفاق میوفتد ناشی از امتیاز ویژه‌ای است که به یک قشر داده می‌شود و محدودیتی است که