به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، در حالی که اولین ماموریت ناسا به ماه بدون سرنشین خواهد بود، محموله‌های خاطره‌انگیزی از ماموریت آپولو ۱۱ که در سال ۱۹۶۸ انجام شد، شامل پیچ، مهره و واشر یکی از موتورهای فضاپیمای آن و همچنین یک سنگ کوچک از ماه که توسط فضانوردان این ماموریت نیل آرمسترانگ و باز آلدرین جمع‌آوری شده بود، بار دیگر به ماه سفر خواهند کرد. البته این فضاپیما و مواردی که با آن همراه هستند روی ماه فرود نمی‌آیند.

در میان هزاران مورد موجود در کیت رسمی پرواز، چندین مورد قابل توجه نیز وجود دارد، از جمله نوک قلمی که توسط چارلز ام. شولز (Charles M. Schulz) خالق داستان مصور آمریکایی بادام‌زمینی‌ها یا پیناتز استفاده شده است. شولز از علاقه‌مندان مأموریت‌های قمری بود.

مارگارت وایتکامپ(Margaret Weitekamp)، رئیس بخش تاریخ فضایی موزه ملی هوا و فضای اسمیتسونیان در مصاحبه‌ای گفت: ما در این مجموعه به جستجو پرداختیم تا چیزهایی را پیدا کنیم که فکر می‌کردیم ترکیب درستی از موارد واقعاً مهم هستند و با گنجاندن آن‌ها در این پرواز اهمیت آنها افزایش می‌یابد، اما مواردی نیستند که در مجموعه تکرار نشده باشند. ما مواردی که کاملا منحصر به فرد هستند را ارسال نمی‌کنیم.

موزه ملی هوا و فضا برچسب ماموریت، مدال یادبود و قطعه‌ای از موتور را امانت می‌دهد و همه اقلام آپولو پس از بازگرداندن به زمین در نمایشگاهی به نمایش گذاشته می‌شوند.

ریزتراشه‌های حکاکی شده با نام نزدیک به ۳۰ هزار نفر که برای ماموریت آرتمیس ۱ کار می‌کردند نیز به عنوان بخشی از کیت رسمی پرواز مأموریت به فضا ارسال می‌شوند تا ادای احترامی به تلاش‌ها و فداکاری‌های آنها باشد.

سایر یادگارها عبارتند از مجسمه‌های لگو زرد کوچک با تم فضایی، نسخه چاپ شده سه بُعدی شده از الهه یونانی آرتمیس، چندین درایو USB حاوی فیلم‌ها، نقاشی‌ها و مقاله‌های معلمان و دانش آموزان در سراسر جهان و صدها مورد از پرچم ایالات آمریکا و همچنین پرچم برخی از همکاران بین‌المللی ناسا.

سنگریزه‌ای از دریای مرده، که پایین‌ترین سطح خشکی روی زمین است، همراه با آرتمیس فرستاده می‌شود تا نمادی برای تلاش مداوم بشر برای اکتشافات باشد.

در مجموع، این کیت رسمی پرواز ۱۲۰ پوند(۵۴ کیلوگرم) وزن خواهد داشت که ممکن است بسیار زیاد به نظر برسد، اما ناسا سابقه طولانی در ارسال اجسام از زمین به فضا دارد.

به عنوان مثال، سنگ ماه که در فضاپیمای آرتمیس ۱ قرار خواهد گرفت، پیش از این در آخرین پرواز یک شاتل فضایی در سال ۲۰۱۱ به فضا فرستاده شده بود.

در ماه ژوئیه، ناسا اعلام کرد که قصد دارد آرتمیس ۱ را در سفری سه هفته‌ای در تاریخ  ۲۹ اوت(هفتم شهریور) به فضا پرتاب کند، اگرچه دو تاریخ جایگزین نیز در روزهای دو و پنج سپتامبر(۱۱ و ۱۴ شهریور) به عنوان تاریخ‌های پشتیبان تعیین شده‌اند. تصمیم نهایی احتمالا هفته قبل از پرتاب گرفته خواهد شد.

این ماموریت در ابتدا قرار بود در ماه نوامبر سال ۲۰۲۰ به پرواز درآید، اما همه‌گیری کووید-۱۹ و طوفان “آیدا” منجر به ایجاد تاخیرهایی طولانی شد و علاوه بر این مشکلات فنی متعددی نیز وجود داشت.

ماموریت آرتمیس ۱ آغازی برای مسیر بازگشت انسان‌ها به ماه است. به دنبال این ماموریت ناسا قصد دارد ماموریت آرتمیس ۲ را به انجام برساند که در آن یک فضاپیمای دارای سرنشین تا نزدیکی ماه سفر می‌کند اما روی آن فرود نمی‌آید. در نهایت طی ماموریت آرتمیس ۳ ناسا بار دیگر فضاوردان را به قمر زمین خواهد رساند.

انتهای پیام