اختلال در زندگی اجتماعی با رفت و آمد “برق”

روزهای سختی را می گذرانیم نه از بابت اینکه فقط برق قطع می شود و گرمازده می شویم. معضل بی برقی درحال برهم زدن چرخه عادی زندگی مردم جامعه است و در برخی موارد حتی حیات آنها را به خطر انداخته است. تصاویر وحشتناک از قطع برق در آی سی یو و صدای بوق ممتد نشانگرهای دیجیتال علایم حیاتی، نشان داد که بی برقی تا چه حد می تواند خطرناک باشد و چه فجایعی را رقم بزند.
بسیاری از مشاغل که با مواد خوراکی مردم سرکاردارند از نانوایان گرفته تا قصابی ها و سوپرمارکت ها به سبب قطع برق دچار اختلال در
سیستم های سرمایشی و دستگاه های برقی خود شده اند که نمی توانند به مردم خدمات بدهند و محصولاتشان در معرض نابودی قرار گرفته است.
دانشجویان دکتری هم که این روزها درحال انجام مصاحبه های مجازی خود هستند با قطع برق در مراکز آموزشی و نبود دسترسی به اینترنت مجبور شده اند به صورت تلفنی یک به یک با اساتید صحبت کنند و هر دو طرف از این وضعیت اعلام نارضایتی کرده اند.
مراکز مخابراتی و تأمین کننده اینترنت نیز به سبب قطع برق دچار اختلال در سیستم های آنتن رسانی شده اند و می بینیم که طی چند روز اخیر تاچه حد سرعت اینترنت تنزل پیدا کرده است.
اختلال درحمل و نقل برقی،صنایع غذایی،تولیدکنندگان ریز و درشت در شهرک های صنعتی و مراکز خدمات رسانی و درمانی،سرگردانی مردم در ادارات مختلف،اختلال در آبرسانی منازل و مراکز عمومی و رفت و آمد مردم به منازلشان به سبب درب های برقی پارکینگ و آسانسورها و همه و همه گریبان کشور را گرفته است.
اما سئوال اینجاست که مگر مسئولان از چشم اندازه های مصرف کشور در آینده باخبر نیستند. مگر از میزان مصرف ۶۶ هزار مگاوات و توان تولید ۵۵ هزار مگاوات و ۱۱ هزار مگاوات کسری تولید با خبر نبوده اند که امروز اینگونه غافلگیر شده ایم و راهی جز قطع برق برایمان باقی نمانده است.
۱۱ هزار مگاوات کسری تولید شوخی نیست! آن هم در کشوری که اقلیمی خشک دارد و خشکسالی بخش جدایی ناپذیر آن است و اتکا به نیروگاه های آبی خوش خیالی است. چرا که براساس گفته مسئولان ۸ هزارمگاوات از این کسری به سبب کاهش ذخایر آبی است و ۳ هزارمگاوات آن مربوط به تعمیرات و بروزرسانی نیروگاه هاست که احتمالاً به سبب افزایش بار فشار طی مدت اخیر باید سهم بیشتری برای این بخش قائل شویم چرا که بار بیش از حد بر نیروگاه ها توان تولید آن را کاهش می دهد.
این چطور مدیریت نیروگاهی و تأمین انرژی است که با علم به اینکه سالانه بین ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش مصرف خواهیم داشت،اقدامی در جهت افزایش نیروگاه ها و اختصاص بودجه برای تاسیس و راه اندازی واحدهای جدید صورت نمی گیرد. اما در زمان فعلی گفتن این انتقادات برای ما برق تولید نمی کند،لذا باید شرایط را مدیریت کرد. لذا قطع برق و کاهش مصرف بخشی از راه حل است که هزینه بسیاری برای مصرف کنندگان و کشور به همراه دارد.
اما دیگر راهکار کاهش مصرف پیگری جدی اطلاعاتی و قضایی
مصرف کنندگان غیرمجاز از سیستم برق سراسری است.کسانی که هنوز درحال استخراج رمز ارز هستند و بخشی از توان سیستم برق کشور را به خود اختصاص داده اند.
راه حل دیگر نظارت بر مصرف برق دستگاه ها و نهادهایی است که با حداکثر مصرف از سیستم سراسری برق می گیرند و نیازی به آن ندارند و می توان در شرایط کنونی به جای قطع برق مردم، مصرف آنها را کاهش داد.
همچنین براساس گفته مسئولان مربوطه نزدیک به ۵ درصد از برق کشور توسط برخی مشترکین بزرگ و کوچک و با استفاده از برخی تجهیزات مورد تخلفات فنی قرار می گیرد و خود را از چشم اداره برق پنهان می کنند. لذا باید هرچه سریعتر این مشترکین متخلف شناسایی شوند. مجموع این اقدامات در کنار کاهش و کنترل مصرف از سوی مردم می تواند این معضل موجود را کنترل کرد.
اگر چنین نشود باید منتظر بود تا نیروگاه های کشور یکی پس از دیگری به سبب رد کردن پیک تولید مستهلک شوند و قادر به تولید کنونی نیز نباشند.

منبع افرینش