از نگاه یکی از منتقدان، تلویزیون به نوعی انقلاب فرهنگی در تولیدات خود نیاز دارد و باید فضا را برای ورود و فعالیت هنرمندان درجه یک باز بگذارد و همچنین با توجه به نیاز مخاطب، به تولیدات خوب فرهنگی و هنری اقدام کند.
بیننده تلویزیون به امید و شادی نیاز دارد
به گزارش رمز فردا جبار آذین ـ منتقد و مدرس سینما و تلویزیون عنوان کرد مهمترین نکتهای که در تولید آثار فرهنگی، سینمایی و تلویزیونی باید مد نظر سازندگان این آثار قرار بگیرد را توجه به نیاز، سلیقه و خواست تماشاگر دانست و عنوان کرد: چنانچه مانند سالهای اخیر مبنای تولید سریالهای تلویزیونی، سلیقه مدیران و اسپانسرها باشد، بدیهی است که تولید سریالها با مشکل مواجه میشود و مردم چون زندگی خود، مشکلات و مسایل خود را در این نوع آثار نمیبینند، با شخصیتها و موضوعهای سریالها همراه نشده و از آن استقبال نمیکنند.
او تاکید کرد: لازم است که ملاک اصلی تولید آثار، سلیقه، خواست و نیاز مخاطب باشد. مهمترین نیاز مخاطب در جامعه ما به دلیل انواع مسایل مانند گرانی و کرونا، نیاز مردم به امید و شادی است؛ همین ها باید مورد توجه و عنایت قرار بگیرد. اگر چنین اتفاقی رخ ندهد تولید چنین سریالهایی عمدتا باعث لطمه به فرهنگ، فرهنگ سوزی و هدر دادن بودجه بیتالمال میشود.
آذین رعایت نوآوری در گزینش مضامین و همچنین انتخاب موضوعهای متنوع و استفاده آنها در نگارش فیلمنامههای حرفهای و ساخت هنرمندانه، در کنار استفاده از هنرمندان درجه یک را از جمله عواملی دانست که میتواند باعث ارتقای هنری و محتوایی یک اثر شده و بالعکس نبود این ها میتواند دلیلی برای ناموفق بودن یک سریال محسوب شود.
این منتقد تصریح کرد: تلویزیون سالهاست که از نظر و نگاه مخاطب فاصله گرفته است و به ندرت شاهد تولید و پخش آثار فاخر و درجه یک به ویژه در حوزه سریالها هستیم. اغلب سریال ها از منظر ساختار هنری متوسط، زیر متوسط و حتی ضعیف هستند؛ از نظر مضمون و قصه هم پیش از آنکه برگرفته از واقعیتهای جامعه و نیاز مخاطب باشند، کپی برداری از آثار ماهوارهای خارجی و سریالهای ترکیهای و غربی هستند. در کنار اینها ضعف مدیریتی و نداشتن نگاه تازه در تولید آثار فرهنگی ـ هنری و سریالی در تلویزیون و نفوذ سرمایه و سیلقه اسپانسرها در چگونگی تولید مجموعه ها و نبود هنرمندان حرفهای و درجه یک در تلویزیون سبب شده که دیگر آثار مناسب و شایسته خانوادگی و اجتماعی و حتی طنز ساخته نشود.
بازار مکاره ای به نام شبکه نمایش خانگی
این روزنامه نگار با اشاره به سپردن مسوولیت نظارت بر سریال های شبکه نمایش خانگی به تلویزیون، بیان کرد: شبکه نمایش خانگی از زیر چهارچوب وزارت ارشاد خارج شده و به زیرمجموعه تلویزیون افزوده شده است؛ اما به جای آنکه مسوولان و مدیران تلویزیون از آن استفاده بهینه کرده و با ایجاد شرایط کار و تولید، به ارائه آثار خوب و مناسب خانوادگی، اجتماعی، فرهنگی و کمدی بپردازند، این فضا تبدیل به نوعی بازار مکاره شده که سودآوری و شهرت طلبی در آن حرف اول را میزند؛ به گونهای که اغلب تولیدات شبکه نمایش خانگی به لحاظ موضوع و ساختار هنری در سطح زیرِ متوسط و حتی ضعیف قرار دارند که این امر نشان دهنده بیراه رفتن شبکه خانگی در شرایطی است که می بایست تلویزیون از فرصت آن استفاده مناسب کند.