به گزارش  رمز فردا به نقل از مسعود رنگرزان در سی و چهارمین هم اندیشی رویکردهای پژوهشی در هنرهای سنتی که در فضای اینستاگرام پخش شد، با بیان این که موضوع پیدایش هنر قرن هاست که بشر را تحت تاثیر قرار داده، گفت: باید برای فهم این موضوع داستان را مرور کنیم؛ قصد من این است که با رجوع و کشف مفاهیم این داستان بفهمیم هنر چگونه به دست انسان امروزی رسیده است.

وی با بیان این که ماجرا به میلیون ها سال قبل برمی‌گردد و دوره‌ای که اجداد ما در جنگل های بارانی زندگی می کردند و گیاه خوار بودند، گفت: انسان در آن دوره مواد غذایی همچون ریشه درختان، دانه ها، تخم پرندگان و حشرات را در اختیار قرار داشت شرایط آن دوره یعنی نیاز به مصرف بالای غذاهای گیاهی برای تامین حداقل کالری مورد نیاز سبب شد انسان به واقع امکانی برای تفکر و خلق هنر نداشته باشد. البته یک اتفاق سبب تغییر سبک زندگی انسان شد و آن تغییرات اقلیمی و یخبندان بود. در آن دوره زمانی انسان در فضای بیرون امکان زندگی نداشت و برای بقا به پناهگاه نیاز داشت و دقیقا برای اولین بار با مهمترین چالش زندگی خود یعنی پیدا کردن غذا مواجه شد.

وی به داستان مرگ هابیل به دست قابیل اشاره کرد و گفت: انسان در این دوره نیاز به آموزش های جدید از جمله برخورد با جسد مردگان داشت، به عنوان مثال با جسد چه باید بکند؟ و آن را از کلاغی که کلاغ دیگری را خاک می کرد آموخت. انسان از این مشاهده گری ها به شناخت و موضوعات جدید رسید. بعدها از این مشاهده گری آموزش دید و این شروع تولدی دیگر برای زندگی بشر بود انسان در این دوران باید شکار می کرد و شکار فرایند سختی داشت که باید با آن مواجه می شد و می آموخت.
رنگرزان افزود: اولین ابزار در این دوران، برای شکار حیوانات ساخته شد و نحوه زندگی و نحوه اندشیدن انسان نخستین تغییر پیدا کرد؛ انسان برای نخستین بار فهم جدیدی از حس ترس در هنگام شکار پیدا کرد. برای نخستین بار تصاویر شکار را بر بدنه غارها برای چگونگی مواجهه شکارگر با شکار ترسیم شد تا ترس آنها کاهش پیدا کند.
وی گفت: دیگر انسان نخستین با خوردن مقداری گوشت کالری تمام روزش را تامین می کرد و می توانست وقت و زمان بیشتری به تفکر و هنر بپردازد، اما هنگامی که گیاهخوار بود چنین امکانی نداشت و با خوردن گیاه به تنهایی خیلی زود به تغذیه مجدد نیاز پیدا می کرد.در این دوران بود که انسان با فراغت بال تصمیم گرفت، فکر کند و یا ابزارهای مناسبی برای زندگی اش پیدا کند. انسان در دوره یخبندان امکان اندیشیدن را پیدا کرد و توانست ابزار بسازد و فعالیت های دیگر را انجام دهد.
رنگرزان افزود: در دوره نوسنگی، تغییرات شگرفی در زندگی بشر همچون یکجانشینی و رام کردن حیوانات روی داد؛ پژوهشگران معتقدند انسان های اولیه دیگر تنها شکارچی نبودند، بلکه به خلق آثار دیگری همچون سفال پرداختند، که با ارزشترین موضوعی بود که انسان نوسنگی به آن دسترسی پیدا کرد؛ البته پیش از آن نیز سبدسازی را از پرندگان آموخت. در پایان دوره یخبندان و آغاز نوسنگی سفال ها ساده بودند. اما با گذر زمان نقوشی بروی آنها راه یافت.

طبیعت بزرگترین آموزنده بشری بوده است. و روح بشر را غنا بخشید.

وی با بیان این که طبیعت همواره منشا خلق هنر است، گفت: پژوهشگران هنر معتقدند که انسان به دلیل تمایل به هنر انتزاعی ویژگی زیبایی شناختی اش را از دست داده است؛ به نظر هنرمندی که به انسان و طبیعت نزدیکتر است و دغدغه های طبیعی دارد، نگاه زیباتری دارد.
وی با بیان اینکه هنرهای سنتی با صنایع دستی تفاوت دارد، گفت: بسیاری از هنرمندان تجسمی و هنرهای سنتی نگاه تاریخی به انسان دارند یکی از موضوعاتی که هنرهای تجسمی را ارزشمند می کند نگاه آیینی است.‌ تاریخ کشور ما مملو از هنر های سنتی و آیینی است. بسیاری از هنرها همچون موسیقی، مجسمه سازی و سینما می توانند برپایه هنرهای سنتی و آیینی باشد.

رنگرزان گفت: اگر آیین ها و سنت ها را نادیده بگیریم، درونمایه هنر کمرنگ می شود؛ هنر تجسمی نگاه کلی به هنر است. در تمام دنیا به آیین هایشان توجه می شود زیرا می‌دانند باور و آیین ها بخشی از تاریخ بشر است و چیزی با ارزش تر از آنها در کشور وجود ندارد؛ مثلاً هندوستان مهد رنگ است و شاهدیم رنگ هم اکنون چه میزان در این کشور شاخص شده است. در کشور ما فرش ایرانی پر از نقوش هنرهای سنتی است و نقوش های سنتی جایگاه ویژه ای دارند.
وی با بیان این که عرصه هنر بسیار وسیع است، گفت: انسان اولیه دانش‌آموخته هیچ جا نبوده است. انسان اولیه بر اساس باورهایش کار هنری انجام داد و توصیه من نیز به علاقمندان هنر همین است به دنبال استاد و شرایط خاص برای خلق هنر نباشید؛ بر اساس داشته و باورهایتان هنر خلق کنید.
وی گفت: باورهای تان را تقویت کنید همانطور که انسان های اولیه اینگونه هنرمند شدند؛ انسان هنرمند زاده شده است و باید دنبال آن برود؛ خیلی ساده به این سمت برود و این روشی کافی برای خلق مهمترین آثار هنری است.