رفع فشارها برعهده مردم است یا مسئولان؟

تا آنجا که ما هنوز به یاد داریم مردم معمولاً برای خرید مسکن و ماشین و مغازه و یا ازدواج و مواردی کلان در زندگی خود، برنامه ریزی مالی می کردند تا پس اندازهای خود طی مدت یک سال یا بیشتر یا کمتر را صرف این موارد کنند. اما اکنون خرید مسکن و مغازه و خودرو مسائلی است که از اولویت مردم خارج شده چرا که بنیه مالی آن را ندارند و در عوض حل و فصل مسائل معیشتی تبدیل به یک دغدغه برای مردم مبدل شده که حتی برای آن نمی توانند برنامه ریزی یک ماهه و مطابق با درآمد خود داشته باشند.
متاسفانه قیمت اقلام مصرفی و خوراکی مردم نه به صورت ماهانه و نه به صورت هفتگی،بلکه به صورت روزانه گران می شود و قیمت ها هیچگونه ثباتی ندارند. مسئولان نیز به خیال خود برای رفاه حال مردم با دو نرخی کردن قیمت برخی کالاها عملاً آرامش روانی جامعه را برهم زده اند.
یک روز مردم باید در صف روغن باشند و یک روز در صف مرغ و
تخم مرغ و گوشت و شیر و… و اقلام دیگر را نیز باید هر روز گران تر از قبل بخرند. چرا شأن مردم را در نظر نمی گیریم. چرا باید یک بازنشسته
سن و سال دار که این روزها وقت استراحت آن است باید از صبح زود
ساعت ها در صف باشد تا بتواند دوعدد مرغ تنظیم بازاری یا یک حلب روغن با نرخ مصوب یا یک شانه تخم مرغ با قیمت دولتی خریداری کند.
اما همین قیمت های مصوب و تنظیم بازاری نیز چند برابر قیمت های قبلی است که کمتر از یک تا سه ماه پیش در بازار فروخته می شد. این سئوال را باید از مسئولان پرسید که براساس کدام کارنامه مدیریتی مدعی کوله بار “افتخار آفرین” طی این دوره مسئولیت برای خود هستند!
کشور را در باتلاقی انداخته ایم که دغدغه مردم و اعتراضشان “آب” و “نان” است. سیر توسعه و پیشرفت آیا با این شرایط تحقق می یابد؟ ملتی که گرفتار معیشت است چه زمانی می تواند به توسعه اقتصادی وسیاسی و اجتماعی فکر کند و در مسیر چشم اندازهای کشور حرکت و همراهی داشته باشد.
مسئولان اجرایی مدام از محدودیت ها و فشارها برکشور صحبت
می کنند تا مردم شرایط را درک کنند. اما مسئله اصلی اینجاست که وظیفه برطرف یا خنثی کردن این فشارها برعهده کیست؟! مگر غیر این است که کارگزاران نظام درعرصه های مختلف از سوی مردم انتخاب شده اند که امورات و مشکلاتشان را در عرصه داخلی و خارجی چاره و مدیریت کنند. آیا اینکه پول های کشور به سبب محدودیت های بانکی مسدود شده،مسبب آن مردم هستند و یا مردم باید این محدودیت را برطرف کنند؟!
اگرهم مسئولان نیز قادر نیستند آن را برطرف کنند حداقل تمرکزی بر امورات داخلی داشته باشند و اگر آن را هم نمی توانند مدیریت کنند حداقل همین وضعیت گرانی را برای مردم ثباتی بدهند تا مردم بدانند چطور زندگی خود را چاره کنند. اگر قرار است مرغ و روغن و گوشت با قیمت های کذایی عرضه شود،حداقل همین را تثبیت کنند تا حقوق بگیری که درآمد مشخصی دارد بتواند و بداند که آیا در این ماه می تواند مرغ و گوشت بخرد یا نه؟! آیا بعد از دادن کرایه خانه چیزی برایش باقی می ماند که مصارف دیگر را مدیریت کند یا نه؟!
اینکه هر روز به نحوی اعصاب و روان مردم را بهم بریزیم قطعاً عاقبت خوشی نخواهد داشت و نمونه این مسئله را می توان در اعتراضات اخیر در برخی نقاط کشور مشاهده کرد.

منبع : آفرینش