کمی تأمل در یک نگاه راهبردی

صحبت های اخیر رهبری در دیدار مجازی با جوانان و دانشجویان که در روز اربعین حسینی برگزار شد حاوی معانی نهفته و کلیدی بود که تعابیری همچون “تبیین و جهاد” در فضای مجازی را درکنارهم قرار داد. اولویت قراردادن این تعابیر درکنارهم ناشی از نبود یک برنامه و چشم انداز منطقی و قانونی در فضای مجازی است و از این بابت تاکنون آسیب های فراوان فرهنگی و اجتماعی به جامعه و به خصوص نسل جوان وارد شده که جبران آن بعید به نظر می رسد!
کم و کیف و چگونگی اجرای این”تبیین و جهاد” از سوی رهبر معظم انقلاب مطرح شد، اما بحث ما توجه مسئولان مربوطه و سیاسیون و نهادهای مختلف در مورد تنگ نظری ها و سلیقه ای برخورد کردن در مورد فضای مجازی است.
بدون تعارف امروز برخی افراد و نهادها درصدد این هستند که به جای حل مشکل،صورت مسئله را حل کنند. به عنوان مثال اگر در فضای برخی شبکه های مجازی مفسده ای رخ می دهد، ترجیح می دهند به جای “تبیین” مشکل و مفسده انگیز بودن آن برای مخاطب و خنثی سازی آن، آن شبکه را فیلتر کنند و دسترسی به آن را محدود نمایند.
درحالی که امروز رهبری موضوع “جهاد” در فضای مجازی مطرح
کرده اند. مفهوم جهاد با اقدام به تنگ و محدود کردن فضای مجازی متفاوت است. اگر ما فضا و بستر را تنگ محدود کنیم پس چه نیاز به جهاد است؟!
جهاد کردن نیاز به امکانات و میدان دارد؛لذا اگر ما میدان و دسترسی در فضای مجازی را برای مصرف داخلی تنگ و کوچک کنیم عملاً دست و پای جهادگران فضای مجازی را خواهیم بست و میدان عملشان را تنگ می کنیم.
چرا که در آن سوی میدان فضا برای مهاجمان در فضای مجازی کاملاً باز است با قدرت بیشتری می توانند تخریب و مسموم سازی این فضا را عملی نمایند.
لذا اگر قرار بر “تبیین و جهاد” است باید روشنگری و اقدامات منطقی و عقلانی در برابر توهمات،سواستفاده ها و آسیب های فضای مجازی صورت گیرد. این نسخه و نقشه راهی است که از سوی رهبری برای جوانان تجویز شده است و ابداً برداشت سلیقه ای در مورد این سفارش ها مدنظر نیست و از سوی مسئولان نیز قابل تفسیر نخواهد بود.
توضیحات داده شده به معنای ولنگاری و رها کردن فضای مجازی به بهانه “جهاد مجازی” نیست و ضرورت های عقلی ایجاب می کند که این فضا تحت کنترل و مدیریت باشد. اما مدیریتی که مبین سیاست هایی باشد که از سوی رهبرمعظم انقلاب مشخص گردیده است. مهمترین آفت برای انحراف موضوع در این فضا، سلیقه ای و جناحی عمل کردن در حوزه فضای مجازی است.
باید بپذیریم که فضای مجازی محصور و محدود به سلایق افراد و اقشار خاصی نیست و سلایق مختلفی در آن حضور دارند که نمی توان نسخه ای تک بعدی را برای آنها تجویز کرد. لذا به جای خط دهی به آن باید تبیین گری کرد و در فضایی که شاهد هجوم هستیم باید در آن جهاد نمود. این جهاد نیز تنها از سوی قشری خاص صورت نخواهد گرفت و باید با تقویت قدرت تبیین در بین کاربران، هر مخاطبی را به عنوان یک سالم ساز
در فضای مجازی داشته باشیم تا پروژه سالم سازی در میان سلایق مختلف صورت گیرد و منحصر به قشری خاص نباشد.