پنج شنبه , آذر ۱ ۱۴۰۳

پای دردودل یک هنرمند پیشکسوت صنایع دستی

سفری کوتاه به بلندای دردهای یک هنرمند

مسیر دور بود اما وقتی پای دیدار با یک هنرمند پیشکسوت و رساندن پیام مشکلاتش در میان باشد، هشتگرد که هیچ، دورترین راه ها هم نزدیک می شود.

نیکنام حسینی پور، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت در تماسی تلفنی خبر از شرایط نامناسب هنرمندی در حوزه هنرهای سنتی داد و اینکه قرار است برای دیدار با او به منزلش در هشتگرد برود؛ پس برای دیدار با این هنرمند با گروه همراه می شویم.

سعید جعفری بروجردی، هنرمند هنرهای سنتی است که سال‌ها پیش برای گرفتن اقامت دُبی، ایران را به مقصد این شهر ترک کرد و در سال ۱۹۹۵ یک مغازه صنایع دستی در آنجا باز کرد. این هنرمند اما متأسفانه به دلایلی ورشکسته شد و مجددا به ایران بازگشت. او که داستان زندگی‌اش را برایمان روایت می‌کرد، در همین رابطه گفت: «کار خوبی که کرده بودم این بود که فرزندانم را نبرده بودم اما پس از بازگشت به ایران دیگر ورشکسته شده بودم و هیچ چیز نداشتم.»
«در حال حاضر اثری از مجموعه کارهایتان دارید؟»؛ بروجردی به این پرسش چنین پاسخ داد: «خوشبختانه من بخشی از آثارم را نگه داشتم و بخشی از آثاری که با خودم به دبی برده بودم را بازگرداندم، چون گفتم اگر این‌ها را هم بفروشم، دیگر چیزی ندارم.»

این هنرمند حوزه هنرهای سنتی با اشاره به یکی از اقداماتش که در آن به جای چوب از ماده جایگزین استفاده کرده است، ادامه داد: «یکی از کارهایم این بود که سال ۱۳۷۱ اثری را برای حمایت از محیط زیست ساختم که درخت‌ها را از بین نبرند. من چیزی ساختم که جایگزین چوب شود و در عین حال دستمان برای رنگ‌آمیزی باز باشد.»
جعفری بروجردی همچنین در پاسخ به سوال مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت درباره اینکه آیا فرزندانش نیز حرفه او را ادامه دادند یا خیر، گفت: «به فرزندانم نصیحت کردم که نباید به این حرفه برای پول درآوردن نگاه کنید. خود من نیز از اول باید روی کار ساختمانی تمرکز می‌کردم و بعد کار دلم را انجام می‌دادم.»
سفری کوتاه برای شنیدن درد دل های طولانی یک هنرمند

این هنرمند درباره اینکه آیا هنوز هم فعالیت هنری می کند؟ به خبرنگار ایسنا گفت: «الان هم یک میز، گوشه اتاقم گذاشته‌ام که بتوانم کار کنم اما چون وقتی ابزار به دست می‌گیرم دستانم ترک می‌خورند، نمی‌توانم زیاد کار کنم. از طرفی من قبلا در شهریار یک کارگاه بزرگی داشتم اما در حال حاضر با توجه به فضای محدود منزل نمی‌توانم کارهای بزرگی انجام دهم.»

این هنرمند با اشاره به این نکته که اگر شرایط کارگاهی فراهم باشد، دوست دارد که دوباره کار کند؟ اضافه کرد: «حتی می‌توانم در دانشگاه تدریس کنم اما در خانه دیگر زیاد امکانش نیست چون سنم اجازه نمی‌دهد که زیاد کار کنم.»
هنرهای سنتی زیرمجموعه وزارت میراث فرهنگی و صنایع دستی محسوب می‌شود، از این هنرمند پیشکسوت پرسیدیم که «آیا میراث فرهنگی در این سال‌ها به شما سر زده است یا پیگیر احوال شما باشد؟» بروجردی نیز پاسخ داد: «خیر؛ هیچ خدماتی نیز ارائه نمی‌دهند.»

این هنرمند پیشکسوت در آخر داستان رد شدن آثارش توسط ارشاد را شرح داد: «وقتی از دُبی برگشتم، پیر شده بودم و با خودم گفتم که حداقل بروم درجه‌ هنری ام را بگیرم. وقتی رفتم درجه‌ام را بگیرم، گفتند که شما باید دوباره آثارتان را برای ارزشیابی بیاورید. همه کارهایم را بردم و ارزشیابی کردند و به من گفتند که برای شما درجه یک رد کردیم. بعد به ارشاد فرستادند چون ارشاد هم باید بررسی می‌کرد. بعد از چند وقت که رفتم جواب بگیرم، گفتند که ارشاد رد کرده است. گفتم به چه دلیل؟ اگر کسی بهتر کار کرده است، خب حداقل من ببینم. نامه اعتراض نوشتم اما به کرونا خورد و نتوانستم پیگیری کنم.»

به گزارش رمز فردا ، هنرهای سنتی، از هنرهایی محسوب می‌شود که آموزش آن سینه به سینه و بیشتر از طریق هنرمندان پیشکسوت این حوزه انجام می‌شود. این حوزه اما در حال حاضر بعضا به دلیل بی توجهی به اساتید آن روز به روز بیشتر به مرز نابودی نزدیک می‌شود. جعفری بروجردی یکی از چندین هنرمند این حوزه است که نه تنها از شرایط مالی مناسبی برخوردار نیست، بلکه به گفته‌ی خودش تاکنون خدماتی نیز از وزارت میراث فرهنگی و صنایع دستی دریافت نکرده است.

این مطالب را نیز ببینید!

موسیقی باعث می‌شود گاوها شیر بیشتری تولید کنند!

موسیقی چیست؟ آنچه ما تحت عنوان موسیقی تعریف می‌کنیم در ابعاد فرهنگی و فردی تعیین …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *