به اعتقاد پژوهشگر لرزهزمینساخت سازمان زمین شناسی کشور، محل رخداد زمینلرزه عصر روز ۲۴ مردادماه سال جاری و نیز زمینلرزه اردیبهشت ماه سال گذشته در خاور تهران، در پهنه رومرکزی آخرین زمینلرزه بزرگ تهران در سال ۱۸۳۰ میلادی به بزرگای ۷.۲ بوده و بر پایه پژوهشها گسل مشا همواره توان ایجاد زمینلرزههای بزرگتر از ۷ را داشته و خواهد داشت. از این رو، بهتر است در رخداد زمینلرزههای آینده در این بخش از تهران بهجای مراجعه و مصاحبه چندباره با متخصصان زلزلهشناس و لرزهزمینساخت سراغ متولیان ساخت و ساز ایمن را گرفت که بر پایه دادههای علمیِ به قانون تبدیل شده، چه کارنامهای برای خود رقم زدهاند.
دکتر شهریار سلیمانی آزاد، پژوهشگر لرزهزمینساخت و پالئوسایزمولوژی سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی کشور در گفتوگو با ایسنا با اشاره به جنبایی گسل مشا در کنار بزرگترین، پرجمعیتترین و مهمترین شهر ایران، گفت: گسل مشا بزرگترین گسل لرزهزای شناساییشده در خاور تهران است که با توجه به پیشینه لرزهخیزی تاریخی و دستگاهی آن در کنار دیگر گسلهای معرفی شده، این گستره همچون گسلهای خاوری-باختری “آراکوه” (در زیر شهر دماوند، رودهن، بومهن و شهر جدید پردیس) و “کاجان” (در زیر مناطق ایرا، مهرآباد و فازهای جنوبی شهر جدید پردیس و جاجرود) و… از مهمترین سرچشمههای لرزهزای پیرامون خاوری تهران بزرگ بهشمار میآید.
وی ادامه داد: در نگاه نقشه، از ۳ قطعه گسلی اصلی گسل تقریبا خاوری-باختری و ۱۹۰ کیلومتری مشا، دو قطعه خاوری و مرکزی در اصطلاح فنی با آرایش نردبانی-چپپله و با حرکات چیره چپگرد در خاور لواسان هستند که این جنبشهای چپگرد را به بخش خاوری گسل شمال تهران و بهسوی شهر تهران منتقل کرده و میکنند.
سلیمانی با اشاره به رخداد لرزهای در روز یکشنبه ۲۴ مرداد ماه در بومهن، توضیح داد: محل رخداد زمینلرزه عصر روز ۲۴ مردادماه سال جاری و نیز زمینلرزه اردیبهشت ماه سال گذشته خاور تهران بر پایه نتایج بررسیهای دیرینه لرزه شناسی ما در سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱، محل رخداد آخرین زمینلرزه بزرگ تهران در سال ۱۸۳۰ میلادی به بزرگای ۷.۲ نیز بوده است.
پژوهشگر لرزهزمینساخت و پالئوسایزمولوژی سازمان زمینشناسی خاطر نشان کرد: از آنجا که موقعیت رومرکز رخداد دو زمینلرزه کوچک و خردلرزههای همراه آنها در سال گذشته و امسال در فاصله ۱۰ تا ۱۵ کیلومتری از هم قرار گرفتهاند، لذا در صورت شکست و گسیختگی گسل مشا در فاصله یادشده توان ایجاد یک زمینلرزه بزرگتر از ۶ را خواهد داشت؛ این موضوع فقط به عنوان یکی از گزینههای امکانپذیر و محتمل (همچون رخداد زمینلرزه دوقلوی اهر-ورزان در سال ۲۰۱۲ میلادی که گسلش زمینلرزهای آن در میان دو بخش خردلرزهخیزی متمرکز در خاور و باختر رخداد زمینلرزه اصلی بود) میتواند بهشمار آید.
وی اضافه کرد: البته، راستی آزمایی موضوع یاد شده نیازمند دادههای علمی کافی و با دقت مناسب است که حقیقتا در حال حاضر فراهم نیست و ما هیچگاه با دادههای علمی اندک و ناکاملی که در اختیار داریم، مجاز به انجام تفسیرهای بزرگ، قطعی و سرنوشتساز نیستیم.
منبع : ایسنا