«ایران دَرودی» هنرمند نقاش پس از تحمل سه ماه بیماری، صبح دیروز (جمعه ۷ آبانماه ۱۴۰۰) درگذشت.
موزه ایران درودی شهریورماه سال ۱۳۹۵ در محله یوسفآباد کلنگزنی شده است. نقشه موزه درودی را جهانگیر درویش ـ معمار ورزشگاه تختی ـ به او هدیه کرده است.
محل موزه «ایران درودی» در سیدجمالالدین اسدآبادی، بین خیابان ۶۵ و ۶۷، پشت پارک پرستو واقع است و با هزینه شخصی ایران درودی ساخته خواهد شد.
درودی ۱۹۵ تابلویش را به صورت محضری به ملت ایران بخشیده و امیدوار است تا پیش از مرگ در موزهاش نصب کند.
او گفته بود: “آرزو دارم که گورم در موزهام باشد، به صورت یک مجسمه. این وصیت را به صورت محضری هم تعیین خواهم کرد.
مفتخرم که نامم «ایران» است و وصیت کردهام که روی سنگ قبرم فقط نام «ایران» را بنویسند. برایم خوشحال باشید و دعا کنید که موزهام را ببنیم. درست است که در زندگی سختی داشتهام و عزیزانم را از دست دادم، اما با عشق زندگی کردم و توانستم ظرفیت دوست داشتن را داشته باشم. به همین خاطر هیچگاه برایم ناراحت نباشید. ”
با توجه به اینکه موزه هنوز به سرانجام نهایی نرسیده است، باید دید تکلیف این وصیت چه میشود؟
البته با توجه به اصالت خراسانی ایران درودی و علاقه او به فردوسی، موضوع خاکسپاری این هنرمند کنار آرامگاه فردوسی هم مطرح است.